กลไก ทาง ชีวเคมี ของการออกฤทธิ์ของยาชาทั่วไปไม่เป็นที่เข้าใจ ทฤษฎีจำเป็นต้องอธิบายการทำงานของยาสลบในสัตว์และพืช เพื่อกระตุ้นให้หมดสติ ยาชามีตำแหน่งที่ออกฤทธิ์มากมายและส่งผลต่อระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) ในหลายระดับ การดมยาสลบมักขัดขวาง หรือเปลี่ยนแปลงการทำงานของส่วนประกอบของระบบประสาทส่วนกลาง ซึ่งรวมถึงเปลือกสมองฐานดอกระบบกระตุ้นการทำงานของร่างแหและไขสันหลัง ทฤษฎีปัจจุบันเกี่ยวกับสถานะสลบไม่ได้ระบุเฉพาะไซต์เป้าหมายในระบบประสาทส่วนกลางเท่านั้น แต่ยังรวมถึงโครงข่ายประสาทเทียม ด้วยและวงจรความตื่นตัวที่เชื่อมโยงกับการหมดสติ และยาชาบางชนิดอาจกระตุ้นบริเวณที่มีการเคลื่อนไหวขณะหลับได้ เป้าหมายทางเภสัชวิทยาระดับโมเลกุลที่เป็นไปได้ของยาชาทั่วไปคือตัวรับGABA AและNMDA กลูตาเมต การดม ยาสลบ ถูกตั้งสมมติฐานเพื่อเพิ่มการส่งสัญญาณยับยั้งหรือลดการส่งสัญญาณประสาทกระตุ้น ยาชาที่ระเหยง่ายส่วนใหญ่พบว่าเป็นสาร GABA A agonistแม้ว่าจะยังไม่ทราบตำแหน่งของการออกฤทธิ์ต่อตัวรับ คีตามีนเป็นตัวรับ NMDAที่ไม่แข่งขัน