นักเล่นแร่แปรธาตุนักปรัชญาและแพทย์ ชาว โปแลนด์ไมเคิล เซนดิโวจิอุส (Michał Sędziwój) ในงานของเขาDe Lapide Philosophorum Tractatus duodecim e naturae fonte et manuali experientia depromti ["บทความสิบสองประการเกี่ยวกับศิลาอาถรรพ์ที่ดึงมาจากแหล่งที่มาของธรรมชาติและประสบการณ์ด้วยตนเอง"] (1604) อธิบายถึงสารที่มีอยู่ในอากาศ โดยอ้างถึงมันว่า cibus vitae (อาหารแห่งชีวิต  ) และตามที่นักประวัติศาสตร์ชาวโปแลนด์ Roman Bugaj กล่าว สารนี้เหมือนกับ ออกซิเจน Sendivogius ในระหว่างการทดลองของเขาที่ดำเนินการระหว่างปี ค.ศ. 1598 และ 1604 ได้รับการยอมรับอย่างถูกต้องว่าสารนี้มีค่าเทียบเท่ากับผลพลอยได้จากก๊าซที่ปล่อยออกมาจากการสลายตัวด้วยความร้อนของโพแทสเซียมไนเตรต ในมุมมองของ Bugaj การแยกตัวของออกซิเจนและความสัมพันธ์ที่เหมาะสมของสารกับอากาศส่วนนั้นซึ่งจำเป็นต่อชีวิต มีหลักฐานเพียงพอสำหรับการค้นพบออกซิเจนโดย Sendivogius การค้นพบ Sendivogius นี้มักถูกปฏิเสธโดยนักวิทยาศาสตร์และนักเคมีหลายชั่วอายุคนซึ่งสืบต่อจากเขา มีการอ้างกันโดยทั่วไปว่าออกซิเจนถูกค้นพบครั้งแรกโดยเภสัชกรชาวสวีเดนCarl Wilhelm Scheele เขาผลิตก๊าซออกซิเจนโดยการให้ความร้อนแก่เมอร์คิวริกออกไซด์ (HgO) และไนเตรต ต่างๆ ในปี พ.ศ. 2314–72  Scheele เรียกก๊าซนี้ว่า "fire air" เพราะมันเป็นเพียงสาร ที่รู้จักกันในตอนนั้น เพื่อสนับสนุนการเผาไหม้ เขาเขียนเรื่องราวการค้นพบนี้ในต้นฉบับชื่อบทความเกี่ยวกับอากาศและไฟซึ่งเขาส่งไปยังผู้จัดพิมพ์ของเขาในปี พ.ศ. 2318 เอกสารดังกล่าวได้รับการตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2320