ชื่อภาษาอังกฤษในปัจจุบันพัฒนามาจากคำบอกเล่าของ"กำแพงเมืองจีน"จากนักเดินทางชาวยุโรปยุคใหม่ตอนต้น เมื่อถึงศตวรรษที่สิบเก้า กำแพงเมืองจีน" ได้กลายเป็นมาตรฐานในภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศส แม้ว่าภาษายุโรปอื่นๆ เช่น ภาษาเยอรมัน จะยังคงเรียกมันว่า กำแพงเมืองจีน ชาวจีนคุ้นเคยกับเทคนิคการก่อผนัง อยู่แล้ว ในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงระหว่างศตวรรษที่ 8 ถึง 5 ก่อนคริสต์ศักราช ในช่วงเวลานี้และช่วงสงครามรัฐที่ ตามมา รัฐฉินเว่ยจ้าวฉีฮั่นหยานและจงซาน ต่าง ก็สร้างป้อมปราการ ที่กว้างขวางเพื่อป้องกันพรมแดนของตนเอง สร้างขึ้นเพื่อต้านทานการโจมตีของอาวุธขนาดเล็ก เช่น ดาบและหอก กำแพงเหล่านี้ส่วนใหญ่ทำจากหินหรือโดยการตอกดินและกรวดระหว่างกรอบกระดาน กษัตริย์เจิ้งแห่งฉินพิชิตคู่ต่อสู้คนสุดท้ายและรวมจีนเป็นปึกแผ่นในฐานะจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์ฉิน ("จิ๋นซีฮ่องเต้") ในปี 221 ก่อนคริสต์ศักราช ด้วยความตั้งใจที่จะกำหนดการปกครองแบบรวมศูนย์และป้องกันการฟื้นคืนชีพของขุนนางศักดินา เขาจึงสั่งให้ทำลายส่วนของกำแพงที่แบ่งแยกอาณาจักรของเขาระหว่างรัฐในอดีต อย่างไรก็ตาม เพื่อวางตำแหน่งของจักรวรรดิต่อ ชาว ซงหนูจากทางเหนือ เขาสั่งให้สร้างกำแพงใหม่เพื่อเชื่อมป้อมปราการที่เหลือตามแนวชายแดนทางเหนือของจักรวรรดิ "สร้างและเดินหน้าต่อไป" เป็นแนวทางหลักในการสร้างกำแพง หมายความว่าชาวจีนไม่ได้สร้างพรมแดนถาวร