ปฏิกิริยาฟิชชันโดยทั่วไปจะเกิดขึ้นตามลำดับของหนึ่งพิโควินาที (10−12 วินาที) อัตราที่เร็วมากนี้ทำให้ผู้ควบคุมเครื่องปฏิกรณ์มีเวลาไม่เพียงพอในการสังเกตสถานะของระบบและตอบสนองอย่างเหมาะสม โชคดีที่การควบคุมเครื่องปฏิกรณ์ได้รับความช่วยเหลือจากการมีอยู่ของสิ่งที่เรียกว่านิวตรอนล่าช้า ซึ่งเป็นนิวตรอนที่ปล่อยออกมาจากผลิตภัณฑ์ฟิชชันหลังจากเกิดฟิชชันแล้ว ความเข้มข้นของนิวตรอนดีเลย์ ณ เวลาใดเวลาหนึ่ง (โดยทั่วไปเรียกว่าเศษส่วนนิวตรอนดีเลย์ที่มีประสิทธิผล) น้อยกว่า 1 เปอร์เซ็นต์ของนิวตรอนทั้งหมดในเครื่องปฏิกรณ์ นิวเคลียร์ อย่างไรก็ตาม แม้แต่เปอร์เซ็นต์เล็กน้อยนี้ก็เพียงพอที่จะอำนวยความสะดวกในการตรวจสอบและควบคุมการเปลี่ยนแปลงในระบบ และควบคุมการทำงานของเครื่องปฏิกรณ์อย่างปลอดภัย