เป็นเทคนิคที่ใช้การสุ่มตัวอย่างเลือดของทารกในครรภ์ภายใต้การแนะนำของอัลตราซาวนด์ผ่านช่องท้องของมารดา โดยปกติจะทำหลังจาก 18 สัปดาห์หลังจากมองเห็นการสอดสาย เนื่องจากช่องของสายสะดือในสัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์แคบ จึงถือว่าปลอดภัยกว่าหากทำเมื่ออายุครรภ์ 20 ถึง 28 สัปดาห์ ตัวอย่างเลือดจะถูกส่งไปยังห้องปฏิบัติการเพื่อทำการวิเคราะห์ทางโลหิตวิทยา ภูมิคุ้มกันวิทยา และชีวเคมี ผลลัพธ์จะได้รับภายใน 24 ถึง 72 ชั่วโมง มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นต่อการสูญเสียของทารกในครรภ์ ซึ่งค่อนข้างสูงกว่า (1 ถึง 3% ของความเสี่ยง) เมื่อเทียบกับขั้นตอนการบุกรุกอื่นๆ ประโยชน์ที่ได้รับรวมถึงการเปลี่ยนถ่ายเป็นทารกในครรภ์ซึ่งสามารถช่วยชีวิตได้[7] ไปที่ กายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา น้ำคร่ำเป็นของเหลวใสที่มีสีเหลืองอ่อน มันมีอยู่ในถุงน้ำคร่ำ เป็นการสร้างพื้นที่ให้ทารกในครรภ์ การเจาะน้ำคร่ำ เติบโตและอยู่รอด ช่วยให้ทารกในครรภ์เคลื่อนไหวได้ ซึ่งจำเป็นต่อการพัฒนากล้ามเนื้อและกระดูกของทารกในครรภ์อย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยในการกลืนของทารกในครรภ์และการหายใจของทารกในครรภ์ การพัฒนา ในวันที่ 8 การเปลี่ยนแปลงของโทรโฟบลาสต์ การก่อตัวของ Bilaminar germ disc เกิดขึ้นหลังจากการแยกตัวของตัวอ่อน ที่ส่วนหลังของ bilaminar germ disc มีเซลล์เรียงเป็นแนวสูงอยู่ พวกมันมีต้นกำเนิดจากผิวหนังภายนอก ในด้านหน้าท้องของแผ่นดิสก์จมูก bilaminar มีเซลล์ endodermal polyhedral ที่แบนราบอยู่ ก้านที่เชื่อมต่อกันจะสร้างสายสะดือในภายหลัง มันเชื่อมต่อแผ่นดิสก์จมูกของ bilaminar กับ trophoblast